Moje wrażenia po krakowskim spotkaniu z Marco Patricellim

W mroźny piątkowy wieczór na krakowskim Kazimierzu można było posłuchać i poznać niezwykłych ludzi, których połączyła fascynacja życiem, działalnością i postawą jednego z największych polskich bohaterów – rotmistrza Witolda Pileckiego. Okazją do tego, jak się okazało, niewątpliwie interesującego i ciepłego spotkania był przyjazd do Polski Marco Patricelliego – włoskiego historyka i dziennikarza, który napisał książkę opowiadającą o „najmężniejszym z mężnych”, jak określa się Pileckiego. Oprócz autora Ochotnika i przedstawicieli organizatorów i młodzieży z Oświęcimia wzięli w nim udział między innymi prof. Wojciech Narębski – prezes oddziału krakowskiego Krajowego Związku Byłych Żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, Michał Tyrpa – prezes Fundacji Paradis Judaeorum, inicjator akcji społecznej „Przypomnijmy o Rotmistrzu” („Let’s Reminisce About Witold Pilecki”) i pomysłodawca ustanowienia 25 maja europejskim Dniem Bohaterów Walki z Totalitaryzmem,  oraz mieszkańcy Krakowa, w tym autorka tego bloga.:)

Był zwykłym człowiekiem, zdolnym w decydujących chwilach do niezwykłych czynów i kimś nadzwyczajnym w zwyczajnej codzienności. Kochający mąż i wzorowy ojciec dwojga dzieci; z powołania artysta – rysował, malował i pisał wiersze. Starannie wykształcony, mówił biegle i bez akcentu po francusku, niemiecku i rosyjsku. Był żołnierzem, który kochał swoją udręczoną ojczyznę – takimi prostymi słowami przedstawia rotmistrza na początku swej książki Patricelli. Równie poruszająco opowiadał o nim w trakcie krakowskiego spotkania. Słuchacze mogli się dowiedzieć także, skąd u Włocha zainteresowanie tą postacią polskiej historii  (zob. wywiad z autorem zamieszczony na tym blogu w zakładce "Prasówka") oraz że włoscy uczniowie z otwartymi ustami słuchają o rotmistrzu Pileckim. Po wystąpieniu autora Ochotnika, któremu towarzyszyła dzielna tłumaczka, uczestnicy mogli zadać gościowi pytania. Niektórzy z nich nie tyle pytali, ile po prostu wyrażali wdzięczność Patricelliemu za napisanie biografii człowieka, który dał się zamknąć w Auschwitz, czego nie zrobił nikt inny ani przed nim, ani po nim. Wtedy krótki głos zabrał między innymi były więzień obozu koncentracyjnego, który skierował do włoskiego autora książki o rotmistrzu Pileckim następujące słowa: „Przeżyłem piekło. Dziękuję Panu, że napisał Pan książkę o człowieku, który dobrowolnie zstąpił do tego piekła…”. To był bardzo wruszający moment.

Tu mała dygresja: na stronie Wydawnictwa Literackiego można przeczytać o tym, czego się dowiedzieli uczestnicy warszawskiego spotkania. W trakcie niego bratanek rotmistrza Andrzej Ostrowski  ujawnił nowe fakty związane z aresztowaniem Pileckiego w 1940 roku. Warto się z nimi zapoznać: http://www.wydawnictwoliterackie.pl/news_roz.php?ID=749&PHPSESSID=c8a1d3531a0e47902341e62cdfce1257

Wracając do krakowskiego wieczoru…nie mniej interesującego. Po wystąpieniach poszczególnych gości ustawiła się do Patricelliego kolejka łowców autografów. Była to świetna okazja do indywidualnej rozmowy z niezwykle sympatycznym, jak się można było przekonać, Włochem. Bardzo żywo zareagował na moje imię.: Beata. Wiadomo, te skojarzenia z Beatrycze… Moją zdobycz już z pewnością zauważyliście.

Niestety nie mam zdjęć dokumentujących piątkowy wieczór. Zapomniałam wziąć sprzęt.:) Był jeden fotoreporter, chyba przedstawiciel Wydawnictwa Literackiego, i mam nadzieję, że zostaną opublikowane te fotografie na stronie internetowej.  

Na koniec mojej skromnej, mocno subiektywnej relacji łyżka dziegciu. Byłam niemile zaskoczona, że na tak ważnym wydarzeniu nie pojawił się żaden dziennikarz, choćby z lokalnych mediów. Nie było ani jednego fotoreportera prasowego i ani jednej kamery telewizyjnej. Zdumiewające! Zatem nie ma nawet co szukać jakiejś relacji w prasie, radiu czy telewizji. W Internecie znalazłam natomiast jeden szczegółowy opis wieczoru:  Pana Michała Tyrpy. Pozwalam sobie w tym miejscu podać źródło jego bloga: http://mementomori.salon24.pl/, na którym autor zamieścił dwa zdjęcia ze spotkania. Poczytajcie i obejrzyjcie.

Z prawdziwym żalem muszę odnotować, że sala nie pękała w szwach… Krakowianie nie przybyli tłumnie. Skąd ten brak zainteresowania? Przecież nie z powodu mrozu… gdyż „dla chcącego nic trudnego”. Zawiedli mnie krakusi, oj, zawiedli.

Na marginesie muszę wspomnieć o ciekawej wystawie, którą można obejrzeć w Żydowskim Muzeum Galicja. Jej tytuł brzmi: „Anna Frank. Historia na dzień dzisiejszy”.  Zainteresowanych nie omieszkam postraszyć, że zostało tylko kilka dni, aby popędzić na piękny krakowski Kazimierz i zapoznać się z fotograficzną dokumentacją związaną z historią autorki słynnego pamiętnika, zmarłej w obozie koncentracyjnym po ponad dwuletnim ukrywaniu się w Amsterdamie. Wystawa potrwa bowiem tylko do 6 lutego.

Tymczasem wracam do lektury Ochotnika…


PS. Mała aktualizacja posta: na stronie Żydowskiego Muzeum Galicja pojawiły się zdjęcia ze spotkania:
http://www.galiciajewishmuseum.org/galeria/piatek-27012012-godz-1800-dzien-pamieci-o-holokauscie