Ostatnia książka Marka Nowakowskiego to prawdziwie przejmujący, biorąc pod uwagę smutną okoliczność odejścia pisarza, autoportret artysty z czasów młodości. Wybitny prozaik wraca w niej pamięcią do czasu burzy i naporu, do swoich młodzieńczych zmagań ze skomplikowaną rzeczywistością powojenną oraz trudną do uzasadnienia potrzebą pisania.
Znawcom i miłośnikom twórczości autora "Wesela raz jeszcze" poruszone w niej wątki są doskonale znane z wcześniejszych utworów o charakterze retrospektywnym, choćby Pióra. Autobiografii literackiej, jednak w ostatniej próbie "odgrzebania z popiołu i rozżarzenia tamtego ognia", który trawił w młodości, chodziło Markowi Nowakowskiemu o coś więcej niż tylko zapisanie ulotnego czasu czy wskrzeszenie swojego dawnego, warszawskiego mikroświata. Dziennik podróży w przeszłość to przejmujący obrachunek z dokonanych w trudnym okresie zniewolenia wyborów, to gorzki obraz pokolenia, któremu przyszło dorastać w warunkach niezwykle dramatycznych oraz przytłaczających nihilizmem.
Ciąg dalszy: Granice.pl
Mówisz i masz:)
OdpowiedzUsuńCenię to "zaczernianie papieru" Nowakowskiego. Coś było też w jego wzroku - zadumany, rozgoryczony, zawiedziony, osobny...? Dziękuję za piękną recenzję:)
Dziękuję za czas poświęcony lekturze opinii.
UsuńBył rozczarowany III RP, czemu dawał wyraz nieraz, a w twórczości na pewno osobny od samego początku drogi na niwie literackiej, choć próbowano go zaszufladkowywać.
Odwiedziłam granice.pl.
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawie opisałaś ostatnią książkę Nowakowskiego i te wstawiłaś celne cytaty...
"W tamtych czasach skala donosicielstwa była tak szeroka, bogata w rozmaite odcienie. Była domeną władzy, która sankcjonowała te podłość jako obywatelski obowiązek. Ludzie marnego charakteru nadzwyczaj łatwo się usprawiedliwiali i rozgrzeszali".
Dziś może inaczej się to definiuje, ale upodobanie niektórych ludzi do donosicielstwa pozostało i wciąż świetnie się ma! Czy to spadek po tamtej epoce, a może kwestia charakteru, a może jedno i drugie?
Dziś może nie występuje w takiej postaci, jak w PRL-u, ale co jakiś czas można przeczytać w prasie, że do urzędów dochodzi masa anonimowych donosów. Ten problem nurtował Nowakowskiego cały czas i w wielu opowiadaniach przewijał się ten temat. Sam padł ofiarą donosicielstwa, co opisał w książce "Kryptonim "Nowy". Tajemnice mojej esbeckiej teczki".
UsuńZastanawia mnie skąd ta potrzeba w ludziach i przekonanie, że powinni powiadomić kogo trzeba. Straszne.
UsuńWyczaiłam tę recenzję zanim zobaczyłam cię u siebie w komentarzach, tak nas ten Nowakowski połączył :-)
Bo literatura piękna też łączy ludzi:)
UsuńŚwietna recenzja.
OdpowiedzUsuńWielu się dało zwodzić na manowce i zachłystywało się nową ideologią. Młodość to do siebie ma, że łatwo daje się zwieść. Szkoda tylko, że nie wszyscy tak jak Nowakowski zobaczyli to drugie dno w tym nowym porządku i nie dostrzegli, że po doświadczeniach okupacji kraj został zniewolony, i że to zniewolenie ideologiczne pozostawi niezatarty ślad zmieniając mentalność znacznej części narodu. Co odczuwamy dzisiaj i czego jak mi się wydaje nie da się już odwrócić.
Dziękuję.
UsuńNic dodać, nic ująć. Motyw opowiadający o tym, jak to zniewolenie pozostawiło niezatarty ślad na Polakach i jak się ono przepoczwarza w III RP, przewija się w wielu utworach powstałych po 1989 roku, ale najpełniej ukazał go Nowakowski w "Homo polonicus" z 1992 roku. To opowiadanie o cwaniaku naszych czasów. Jakże aktualne! Polecam! Poza tym ukazał się właśnie zbiór rozmów z pisarzem przeprowadzonych przez dziennikarza "Tygodnika Solidarność". Zamówiłam już i jutro jadę odebrać!:)
Niestety ostatnie wydarzenia wyraźnie pokazały w jakim kierunku nasz kraj się kieruje i kto jednak wygrał tę batalię o wolność. Szkoda wielka, że tacy ludzie jak Nowakowski szybko odchodzą, gdy Ci z przeciwnego bieguna żyją "skolko ugodno".
UsuńW rezultacie muszę sobie Nowakowskiego skompletować., by mieć i czytać.
Jeśli chodzi o pogrzeb Jaruzelskiego z honorami, to Herbert i Kaczmarski to przewidzieli... Zacytuję fragment piosenki z 1982 roku barda „Solidarności”:
UsuńKary nie będzie dla przeciętnych drani,
A lud ofiary złoży nadaremnie.
Morderców będą grzebać z honorami
Prorocze słowa. Widocznie było gołym okiem widać na co się zapowiada.
Usuń