Wielkopostna lektura

Północ jeszcze nie wybiła, gdy widziałam siepaczy, idących po drugiej stronie Cedronu wygodnymi, bocznymi ścieżkami, ciągnących Jezusa po szkaradnej, nierównej drodze, po ostrych kamieniach i ułomkach skał, przez ciernie i osty, przeklinających przy tym wciąż, szarpiąc Nim i bijąc Go.

Bł. Anna Katarzyna Emmerich

Pasja – czyli opis męki Pana Jezusa – opowiedziana przez bł. Annę Katarzynę Emmerich, augustiankę z Dülmen w Niemczech (1774–1824), ciągle pojawia się na półkach księgarskich w nowych wydaniach. Tylko w Niemczech doczekała się kilkudziesięciu wydań, zaś na całym świecie licznych przekładów i wznowień. Przez dekady książką zachwycały się kolejne pokolenia czytelników. Do jej entuzjastów należeli m.in. Paul Claudel (francuski pisarz katolicki), Raissa Maritain (żona filozofa Jacques'a Maritaina) czy Albert Schweitzer (niemiecki teolog, twórca etyki miłości i poszanowania życia, laureat Pokojowej Nagrody Nobla w 1952 r.). 

 Do dzisiejszych wznowień tego dzieła niewątpliwie przyczyniła się beatyfikacja Anny Katarzyny przez Jana Pawła II w 2004 roku. Także bardzo realistyczny film Mela Gibsona pt. Pasja, który w swym dramatycznym aż do granic przekazie mąk Pańskich czerpał obficie z objawień mistycznych Błogosławionej z Dülmen, zrobił olbrzymie wrażenie na wielu odbiorcach i niewątpliwie zwiększył zainteresowanie książką.  W tym roku aż dwa tygodniki ("Niedziela" i "Wsieci") dołączyły ją do swoich wydań. W ten sposób ta cenna pozycja trafiła do moich rąk. Pasja to jedna z najpiękniejszych książek religijnych, jakie w życiu czytałam. 

Mistyczne doświadczenia niemieckiej zakonnicy i jej rozważanie Męki Pańskiej spisał Klemens Brentano - poeta romantyczny, ceniony przez Goethego, Schillera i Heinego, który podczas odwiedzin u stygmatyczki w  Dülmen nawrócił się na katolicyzm.

Opowiadanie bł. Emmerich jest wierne ewangelicznemu opisowi Męki Pańskiej. Dodatkowymi walorami jej opowiadania są literacki język i to, że opis Drogi Krzyżowej uzupełniony jest wieloma szczegółami, które wpływają na siłę jego wyrazu. Jeśli ktoś szuka lektury na zbliżający się Wielki Tydzień, to gorąco polecam Pasję.


Cytat na Niedzielę Palmową z rozdziału: Uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy

Pochód tryumafalny zbliżał się już do miasta. Wielu z tłumu łamało gałęzie drzew, ścieląc nim drogę, inni zrzucali wierzchnie suknie i rozścielali pod nogi Jezusowi. Niektórzy w zapale obnażyli się prawie do pasa, a krzyki i śpiewy radosne rozlegały się dookoła. Dzieci raptownie wypadły ze szkół, łącząc swe dziecinne głowy z rozradowanymi okrzykami tłumów. Droga była grubo zasłana gałązkami, szatami i kobiercami, tworząc niejako jednostajny osobliwy, puszysty dywan, po którym posuwał się orszak pod łukami z zieleni, ustawionymi między murami. Weronika, idąca z dwojgiem dzieci, rzuciła na drogę swą zasłonę, a także jednemu z dzieci zdjęła jakąś część ubrania. Potem tak ona, jak i inne niewiasty przyłączyły się do orszaku świętych niewiast zamykających pochód. Było ich chyba siedemnaście. Wśród ogólnej radości Jezus gorzko zapłakał. Apostołowie także się rozpłakali, gdy im powiedział, że wielu z tych, którzy tak się radują, wnet z równym zapałem wyszydzi Go, a jeden nawet Go zdradzi.



Bł. Anna Katarzyna Emmerich